سرتیتر صفحه جدید
نمی دانم چه می خواهم بگویم
زبانم در دهان باز بسته است
در تنگ قفس باز است و افسوس
که بال مرغ آوازم شکسته است
نمی دانم چه می خواهم بگویم
غمی در استخوانم می گدازد
خیال ناشناسی آشنا رنگ
گهی می سوزدم گه می نوازد
گهی در خاطرم می جوشد این وهم
ز رنگ آمیزی غم های انبوه
که در رگ هایم جای خون روانست
سیه داروی زهر آگین اندوه
فغانی گرو و خون آلود و پر درد
فرو می پیچدم در سینه تنگ
چو فریاد یکی دیوانه لنگ
که می کوبد سر شوریده بر سنگ
سرشکی تلخ و شور از چشمه دل
نهان در سینه می جوشد شب و روز
چنان مار گرفتاری که ریزد
شرنگ خشمش از نیش جگر سوز
پریشان سایه ای آشفته رنگ
زمغزم می طراود گیج و گمراه
چو روح خواب گردی مات و مدهوش
که بی سامان به راه افتد شبانگاه
درون سینه ام دردی است خونبار
که هم چون گریه می گرید گلویم
غمی آشفته دردی گریه آلود
نمی دانم چه می خواهم بگویم
